Veiligheid en voorkomen wateroverlast

Bij de aanpassing van beleid wordt rekening gehouden met klimaatveranderingen, waaronder zeespiegelstijging en bodemdaling. In het Nationaal Waterplan en het Provinciale Waterplan is aandacht voor het hoogwaterbeschermingsbeleid.

Hoogwaterbeschermingsbeleid

Bij waterkeringen is onderscheid gemaakt tussen primaire en regionale keringen (dijken):

• Primaire keringen beschermen tegen het buitenwater van met name grote rivieren (zoals Maas en Rijn). In de Waterwet zijn de veiligheidsnormen beschreven die van toepassing zijn op de primaire keringen in Nederland.
• De regionale keringen bieden vooral bescherming tegen overstroming vanuit binnenwateren. Provincies moeten, op grond van de Waterwet en in overleg met de waterschappen, regionale keringen aanwijzen en normen ontwikkelen voor de veiligheid van het achterliggende gebied. De veiligheidsnorm van de regionale keringen in beheer van het rijk is vastgelegd in het Waterbesluit.

De aanleg, instandhouding en verbetering van zowel primaire als regionale keringen zijn taken van de waterschappen.

Controle van waterkeringen

De provincie is bevoegd gezag voor het aanwijzen en normeren van de regionale keringen die in beheer zijn bij de waterschappen. In de provinciale verordening is vastgelegd welke keringen van regionaal belang worden geacht en welk beschermingsniveau voor deze waterkeringen geldt. Momenteel loopt in Noord-Brabant de tweede toetsronde. Deze wordt in 2019 afgerond. De waterschappen brengen dan verslag uit aan de provincie over de waterstaatkundige toestand van alle regionale keringen. Zij werken nu aan de verbetering van de afgekeurde keringen op basis van de eerste toetsronde.

Waterbergingsgebieden

Naast het onderhouden en verbeteren van regionale keringen, laten waterschappen ook waterbergingsgebieden vollopen in tijden van zeer hoge rivierafvoeren. Hierdoor zakt de waterstand in de rivier. Op deze wijze zijn er minder, en minder hoge, dijken nodig om het gewenste beschermingsniveau te bereiken.