Column Robert Hilgers

Collega’s van Grote Oogst vroegen me of ik een keer mijn gedachten wilde delen in een column, net als Irene Cortenbach en Dion Sluijsman. Een mooi initiatief, want er is genoeg te vertellen over de ontwikkelingen op het gebied van circulaire economie binnen de Brabantse bedrijventerreinen, en specifiek natuurlijk binnen Grote Oogst.

Minder grondstoffen, minder energiegebruik

Circulariteit draait voor mij in de kern om grondstoffenreductie: minder nieuwe materialen gebruiken, meer hergebruiken. Dat is niet alleen goed voor het klimaat, het scheelt ook energie. Als je minder produceert, hoef je minder te maken – logisch. Maar een verdienmodel vinden blijft lastig: minder productie betekent ook minder omzet en dus minder investeringsruimte.

Gelukkig zijn er al mooie voorbeelden van circulaire toepassingen. Zo zijn er zogeheten remanufacturing-tracks, waarbij bedrijven samen een routekaart opstellen om gebruikte producten op hoogwaardige wijze te hergebruiken en opwaarderen. Dit verlengt de levensduur van producten, bespaart grondstoffen en versterkt het verdienmodel. Hierbij wordt samengewerkt met Indusym, een platform voor het samenbrengen van vraag en aanbod van reststromen. Omdat bedrijven hierbij samenwerken, leren ze ook van elkaars ervaringen. De aanpak is zo succesvol dat inmiddels ook de provincies Zuid-Holland en Gelderland ermee aan de slag zijn. Wij bereiden nu een opdracht voor om een kennisnetwerk op te zetten, zodat bedrijven ook over provinciegrenzen heen van elkaar kunnen leren – met als doel een landelijk dekkend netwerk.

Pionieren, experimenteren en uitproberen

Ik zie een belangrijke rol voor Grote Oogst weggelegd in het pionieren bij het verduurzamen van bedrijventerreinen door middel van de circulaire economie. We willen met bedrijven om de tafel gaan om initiatieven op te halen en uit te voeren. We hebben experimenten en proeven nodig om te ontdekken wat werkt en wat niet. Maar daarbij lopen we soms ook tegen regelgeving aan die belemmerend kan werken. Toch zijn er al mooie voorbeelden van pionierprojecten, zoals het hoogwaardig recyclen van dakpannen, waarbij een deel van het granulaat van oude dakpannen gebruikt wordt in nieuwe dakpannen.

Bedrijven zijn alleen niet altijd even open vanwege concurrentiegevoeligheid. Toch is het waardevol als geleerde lessen gedeeld worden zodat anderen daarvan kunnen leren. Het samenbrengen van partijen, bijvoorbeeld via kennissessies, is cruciaal. Tijdens een pilot in Tilburg zagen we hoe bedrijven die elkaars activiteiten niet kenden, door met elkaar in gesprek te gaan, mogelijkheden voor samenwerking in het kader van circulariteit ontdekten.

Circulariteit is van ons allemaal

De grootste uitdaging? Bewustwording. Circulaire economie is niet iets van een paar idealisten – het is iets van ons allemaal. Bedrijven, overheden, inwoners.

Of we in 2050 100% circulair zijn, durf ik niet te zeggen. Maar 80 à 90%? Dat zou al fantastisch zijn. We moeten vooral beginnen. Doen. Leren. En ja, missers maken hoort daarbij.

Wie is Robert Hilgers?

Robert begon ruim 26 jaar geleden bij de provincie Noord-Brabant, eerst bij milieumetingen en daarna bij de afdeling vergunningverlening voor afvalstoffenbedrijven. Voordat hij terugkeerde op het Provinciehuis heeft hij nog 13 jaar bij de omgevingsdienst gewerkt als senior vergunningverlener voor afvalbedrijven. De laatste twee jaar was hij daar ook projectleider circulaire economie voor de OMWB . Sinds 1 februari van dit jaar werkt Robert onder meer op Grote Oogst en houdt zich vooral bezig met het thema circulaire economie.