1959 Noord-Brabant in het nieuwe westen

Samenvatting: Noord-Brabant in het nieuwe westen

Het rapport 'Noord-Brabant in het Nieuwe Westen' (1959) besteedt aandacht aan de ruimtelijke en economische toekomst van met name het westelijk deel van de provincie in de context van toenemende schaalvergroting en verstedelijking. Het rapport was een directe reactie op een ander, door de Rijksdienst voor het Nationale Plan opgesteld rapport - ‘De ontwikkeling van het Westen des Lands’ (1958)- over de toekomst van de Randstad, het hoefijzervormige samenstel van grote steden in het westen van Nederland. De rijksplanologen berekenden op basis van demografische prognoses de toekomstige verstedelijkingsbehoefte. Die was groot, zo bleek. Zo groot, dat de planologen vreesden voor het dichtslibben van het hele stedelijke gebied in de Randstad, voor onleefbare situaties.

Ze stelden daarom een geordende decentralisatie en spreiding van de bevolking voor om de druk op de Randstad te verlichten. Onder meer door belangrijke industriële investeringen en locaties voor de bouw van sattelietsteden (new towns) aan te wijzen, zo'n 10-20 kilometer buiten de Randstedelijke ring, zoals in de Ijsselmeerpolders en het Deltagebied. De provincie Noord-Brabant sorteerde hier slim en snel op voor, door de regio als strategische locatie 'in het nieuwe Westen' te positioneren. Met name het westelijk deel van Noord-Brabant, zo luidde de boodschap, kon vanwege de gunstige ligging in de delta tussen Randstad (met de haven van Rotterdam) en Vlaanderen, voorzien in de door de rijksoverheid zo gewenste extra woon- en werkruimte.